Uzimajući u obzir da bezmalo 20 odsto stanovništva Nemačke nema nemačko poreklo, broj neuspešno integrisane dece migranata koji traže smisao u radikalnom islamizmu i nije tako veliki
„Mozak” prošlonedeljnih terorističkih napada u Parizu, Abelhamid Abud, kako je saznao politički magazin „Špigl”, proteklih godina redovno je putovao kroz Nemačku ili u njoj ostajao neko vreme. Još jedan od osumnjičenih redovno je dolazio u Nemačku, gde postoji nemali broj radikalno islamističkih grupa, te se ovih dana nameće pitanje kako je Nemačka uopšte uspela da zasad izbegne terorističke napada sa velikim brojem žrtava.
Zapravo od terorističkih napada na SAD 11. septembra 2001. otkad zapadni svet strepi od islamističkih ekstremističkih grupa i njihovih terorističkih napada, jedini ovakav napad u Nemačkoj dogodio se 2. marta 2011, kada je Arid Uka, nemački državljanin poreklom sa Kosova, na frankfurtskom aerodromu ubio dvojicu američkih vojnika, a dvojicu teško ranio. To je jedini napad nekog radikalnog islamiste u Nemačkoj u kome je bilo i žrtava. Kada se uporedi sa brojem napada i žrtava u Francuskoj ili nekim drugim zapadnim zemljama, to je neverovatno malo. Naročito kada se uzme u obzir da radikalni islamisti i te kako deluju i u Nemačkoj. Primera radi, istraga je otkrila da su tri od četiri pilota i najmanje šestorica saučesnika u napadima 11. septembra 2001. u SAD pripadali Al Kaidinoj terorističkoj ćeliji smeštenoj u Hamburgu.
Čini se, međutim, da je Nemačka zasad uspela da izbegne krvave terorističke napade zahvaljujući nekoliko faktora – od toga da bezbednosne službe imaju relativno dobar pregled toga koje grupe deluju, preko toga da država sve čini da spreči širenje radikalnih islamističkih grupa do toga da teroristi u nekoliko navrata nisu bili tako spretni u organizovanju napada.
Prema proceni Savezne službe za zaštitu ustava (BfV), koja je zadužena za državnu bezbednost, u Nemačkoj živi bezmalo 8.000 radikalnih islamista, a predsednik BfV Hans Georg Masen ne krije da ova služba pomno nagleda njihovu aktivnost. Prema podacima ove službe, iz Nemačke je u Siriju i Irak otišlo da ratuje oko 740 ljudi, 120 ih je tamo poginulo, a 247 se vratilo u Nemačku, od kojih je njih 70 imalo i direktno ratno iskustvo.
Ipak, podaci BfV i Savezne kriminalističke službe ukazuju da u Nemačkoj živi bezmalo 44.000 islamista, koji smatraju da islam nije samo religija već i politički sistem na kojim bi trebalo da se temelje zakoni i sve društveno-ekonomske norme u državi. Ipak, ovaj broj ne uključuje članove Al Kaide i Islamske države. U godišnjem izveštaju Ministarstva unutrašnjih poslova, nemačke službe navode da ne postoji „precizan” broj koliko članova ove grupe imaju u Nemačkoj. Prema tom izveštaju, objavljenom u junu ove godine, u 2014. nastavljen je rast broja salafista, premda nisu svi od njih spremni na nasilje kako bi bile ispunjene njihove ideje o uvođenju islama u sve pore života.
U sprečavanju terorističkih napada minulih 15 godina nemačke službe bezbednosti su ponekad imale i sreće da teroristi budu nedovoljno spretni. Tako su libanski studenti Džihad Hamad i Jusef el Hadždib planirali da 31. jula 2006. bombama sakrivenim u koferima dignu u vazduh dva puna voza na linijama Keln–Ham i Keln–Koblenc, ali bombe nisu eksplodirale jer su bile pogrešno montirane. Obojica su uhapšeni: Hadždib u Nemačkoj služi doživotnu kaznu zatvora, a Hamad i Libanu kaznu od 12 godina zatvora.
Neuspešan napad se dogodio i 10. decembra 2012, kada su radikalni islamisti na železničkoj stanici u Bonu ostavili sportsku torbu sa bombom, koja takođe nije eksplodirala zbog greške u konstrukciji. Čitavu akciju je smislio Nemac koji je odrastao u Oldenburgu, ali je prešao u islam i postao radikalni islamista.
On je samo jedan od relativno malog broja nemačkih konvertita koji postaju islamski fanatici i spremni su da „otputuju u raj”. Većinski ovu grupu ekstremista čine deca imigranata koja nisu uspela da se integrišu nemačko društvo. Uzimajući u obzir da bezmalo 20 odsto stanovništva Nemačke nema nemačko poreklo, broj neuspešno integrisane dece migranata koji traže smisao u radikalnom islamizmu i nije tako veliki. Razlog za to, prema svemu sudeći, leži i u nemačkom sistemu. Zahvaljujući programima obuke, migranti se većinom zapošljavaju u nemačkoj industriji, kojoj su i dalje neophodni i niskokvalifikovani radnici. Nezaposlenost je u Nemačkoj na istorijskom minimumu.
Međutim, to ne sprečava sve potencijalne fanatike, pa su tako specijalci jedne nemačke protivterorističke jedinice 4. septembra 2007. u jednoj kući u regionu Zauerland, u nemačkoj pokrajini Severna Rajna-Vestfalija, uhapsili trojicu muškaraca, koji su kasnije osuđeni na 12 godina zatvora jer su planirali bombaške napade na američke vojne baze u Nemačkoj. Za pomaganje terorizma, na dve i po godine zatvora osuđena je i supruga vođe ove takozvane Zauerlandske grupe. Ona je u toku suđenja priznala da je prikupljala novac za podršku džihadu. Osim toga, pre četiri godine u Diseldorfu su osuđena i četiri pripadnika Al Kaidine terorističke ćelije, koji su pripremali veliki napad u Nemačkoj.
Međutim, to i dalje ne znači da je Nemačka bezbedna od ove vrste terorističkih napada. To je minulih meseci u više navrata potvrdio prvi čovek domaće tajne službe, koji kaže da radikalni islamisti pod maskom filantropa pokušavaju da regrutuju sledbenike među muslimanima sunitima, koji kao izbeglice u velikom broju dolaze u Nemačku. On, međutim, ističe da je mala šansa da će teroristi doći u Nemačku prerušeni kao izbeglice.
Brojna islamistička scena
Frankfurt, Hajdelberg – Nemačke službe prate poprilično bogatu islamističku scenu u Nemačkoj. Među najvažnijim salafističkim liderima jesu imam Hasan Dabag, Nemac sirijskog porekla koji je na čelu džamije u Lajpcigu, i Abu Nagi, Palestinac koji je dobio nemačko državljanstvo i važi za najuticajnijeg propovednika. Najveća islamistička organizacija u Nemačkoj jeste Islamska zajednica „Nacionalni pogled”, koja broji 31.000 članova i još više pristalica. Salafisti su čak na ulicama grada Vupertala organizovali u septembru prošle godine „šerijatsku policiju”. Njihovi aktivisti su obučeni u narandžaste prsluke zaustavljali mlade muslimane i naređivali im da prestanu sa kockanjem, konzumiranjem alkoholnih pića i slušanjem muzike. Ipak, na meti vlasti su najviše i džihadisti, koji se vrate sa ratišta u Siriji i Iraku, pa se tako sada sudi pripadnicima takozvane Volfsburške ćelije Islamske države, koji su se borili u Siriji. Najpoznatiji nemački džihadista je reper muzičar Denis Kuspert, poznatiji kao Dezo Dog, koji je otišao da ratuje u Siriji i zasad postoje protivrečne informacije o tome da li je poginuo na ratištu.
Izvor Politika, 22. novembar 2015.
