Zagorka Golubović živela je u Beogradu od 1933, gde se školovala. Diplomirala je filozofiju na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Radila je kao profesor u gimnazijama u Zemunu i Beogradu (1952-54). Izabrana je u zvanje asistenta na Filozofskom fakultetu 1957. godine, gde je ostala do 1975. u zvanju vanrednog profesora.
Zbog podrške studentskoj pobuni juna 1968. godine, Skupština Srbije je januara 1975. donela leks specialis kojim je sa još sedmoricom kolega uklonjena iz nastave i sa Filozofskog fakulteta. Do 1981. godine bila je bez posla, a u međuvremenu je radila kao gostujući profesor u Švedskoj, Velikoj Britaniji i SAD. Od 1981. radi kao naučni savetnik na Institutu za društvene nauke koji je tada bio uključen u Beogradski univerzitet. Na Filozofski fakultet vratila se 1991. godine, gde je do 1996. predavala socio-kulturnu antropologiju.
Bila je urednik časopisa Gledišta, Sociologija i Filozofija i član Saveta Praksisa, kao i član redakcije Praksis Internešnal. Bila je član Upravnog odbora Jugoslovenskog društva za filozofiju i sociologiju, predsednik Sociološkog društva Srbije i filozofskog društva Srbije. Jedan je od osnivača Instituta za filozofiju i društvenu teoriju Univerziteta u Beogradu gde je radila do penzije 2001. godine.
Bila je aktivna u nauci i javnom životu i nakon penzionisanja. Početkom devedesetih godina 20. veka imala je zapaženu ulogu u antiratnom pokretu u Beogradu i aktivno je učestvovala u građanskim i studentskim protestima 1996-1997. godine. Nakon demokratskih promena 2000. godine kritički je analizirala ekonomsku tranziciju u Srbiji.
Dobitnica je nagrada: „Vitez poziva“ za pojedince koji su na najbolji način usaglasili svoju profesiju i savest 2007, „Verica Barać“ za doprinos borbi protiv korupcije 2012., kao i nagrade za životno delo „Radomir Lukić“ 2014. godine.
Neki od radova Zagorke Golubović su „Socijalizam i humanizam, 1965″, „Problemi savremene teorije ličnosti, 1966.“, Trendovi i dileme jugoslovenske sociologije, 1969.“, „Socijalističke ideje i realnost, 1971.“, „Zašto je funkcionalizam više poželjan u današnjoj Jugoslaviji nego marksizam?, 1973.“, „Čovek i njegov svet u antropološkoj perspektivi, 1973.“ i „Sociologija jugoslovenskog društva, 1976.“
Izvor RTS, 13. mart 2019.
