Dana 11. februara 2019. je Džordž Soroš na internet stranici Project Syndicate objavio svoj članak “Evropo, molim te probudi se”. Prenijeli smo dijelove kobnog proročanstva američkog milijardera koji se mogu sažeti u nekoliko poruka: “Soroš je Evropskoj uniji predvidio sudbinu Sovjetskog Saveza”, “Soroš upozorava Evropsku uniju da ne ponavlja sudbinu sovjetskog bloka”, “Sponzor Obojenih revolucija upozorava Evropljane”, itd.
Ali ključna rečenica članka jeste: “Sledeća tačka infleksije biće izbori za Evropski parlament u maju 2019. godine. Nažalost, antievropske snage će na glasanju imati konkurentsku prednost.” U daljem tekstu Soroš tvrdi odakle proizlaze ove “prednosti”, a to su institucionalna i pravna slabost sadašnje Evropske unije, kriza “zastarjelog” stranačkog sistema u vodećim državama članicama EU. U tom smislu je situacija najgora u Nemačkoj, Velikoj Britaniji i Italiji. Prema američkom milijarderu je situacija “još gora u transevropskim stranačkim blokovima savezima u Evropskom parlamentu”.
Za njega je “najgori primjer” Evropska narodna stranka (EPP), koja je, prema Sorošu, gotovo bez ikakvih principa, što pokazuje spremnost narodnjaka ili desnog centra da u svojim redovima drži stranku Fides mađarskog premijera Viktora Orbana, a sve “samo radi očuvanja parlamentarne većine i kontrole procesa raspodele najviših radnih mjesta u EU”.
Nakon što je završio semantički krug u završetku se Soroš vraća na izbore u maju 2019. za Evropski parlament i upozorava: “Teško je zamisliti kako će proevropske stranke uspjeti pobijediti na izborima u maju ako ne stave evropske interese iznad svojih.”, nakon čega uzvikuje: “Evropo, probudi se!”.
KAO PO KOMANDI “EU SE PROBUDILA”
I “Evropa” se probudila. Soroša su čule njegove političke prostitutke u Evropskoj narodnoj stranci i prošlog tjedna je više od deset zastupnika iz bloka zatražilo da se Orbanov Fides isključi iz EPP-a, uglavnom zastupnici nemačkog CDU-a.
Nakon toga je kandidat EPP-a za sledećeg predsjednika Evropske komisije Manfred Veber poslao vladajućoj stranci Mađarske ultimatum s nekoliko tačaka. Zatražio je trenutno zaustavljanje propagandnih kampanja protiv Brisela, izvinjenje i da se osigura nastavak rada Centralnoevropskog univerziteta u Budimpešti (CEU), koje je utemeljeno i finansirano od strane Džordža Soroša za industrijsku proizvodnju novog rukovodećeg kadra Evropske unije i političara koji će mu u evropskim zemljama služiti na nacionalnom nivou.
Spominjanjem Centralnoevropskog univerziteta u Mađarskoj Soroš je zatvorio krug. Od objavljivanja članka “Evropo, molim te probudi se” do Veberovog ultimatuma je prošlo tačno mjesec dana. Zbog toga je, jedan dana prije glasanja u bloku narodnjaka o pitanju isključenja Fidesa, mađarski premijer Viktor Orban govorio u svom redovnom intervjuu za mađarski radio Košut i rekao da je Fides spreman izaći iz grupe Evropske narodne stranke. Naravno, ne u ovom sazivu Evropskog parlamenta, koji traje još mjesec i po, već u sledećem, za period od 2019. do 2024. godine. Da je ovo itekako moguć scenario ukazuje činjenica da bi poslanici mađarskog Fidesa mogli prijeći u blok Evropskih konzervativaca i reformista, gde se već nalazi “bratska” poljska stranka Pravo i pravda.
Napominjemo da se umjereno evroskeptični Evropski konzervativci i reformisti protive federalizaciji Evrope. Nakon povlačenja što se zbog Bregzita iz ovog evropskog parlamentarnog saveza povuče glavni motor bloka, britanski konzervativci, očito je da ga treba nadopuniti. Zbog toga je Soroš uputio apel da se EPP drži svojih “principa”. U sledećem sazivu će Evropski konzervativci i reformisti s najvećim strankama zemalja Višegradske grupe steći još veći uticaj.
Moglo bi se reći: “Tako ste htjeli, mister Džordž”. Naime, američki milijarder poziva Evropljane da se probude u ime evropskih vrijednosti, ali ih u konkretnom slučaju oko Fidesa “budi” u političkom okruženju u kojem su najmoćniji oni koji blokiraju federalne tendencije u EU, odnosno proces u kojem bi nacionalne države bile federalne jedinice evropske superdržave. Sve ovo izgleda prilično dvosmisleno i više izgleda kao sprovođenje strategije dominacije Sjedinjenih Država nad Evropom. Situacija sa Soroševim člankom i odgovor na njegov apel u vodećem bloku Evropskog parlamenta savršeno pokazuju mehanizam političkog i “ideološkog” učešća američkog milijardera u globalnim poslovima, u ovom slučaju u Evropi.
U tom smislu, članak “Evropo, molim te probudi se” ne upozorava EU toliko na sudbinu koja je pogodila SSSR, nego na mnogo aktuelniju i relevantniju temu – Soroševo uplitanje na sledećim izborima za Evropski parlament. U novije vrijeme, zahvaljujući curenju informacija i slabosti u modernim tehnologijama, uticaj Soroša u ovoj panevropskoj instituciji se vidio prilikom objave popisa njegovih “pouzdanih saveznika” u sadašnjem sazivu Evropskog parlamenta, onome od 2014. do 2019. Lista Homo sorosensus je javno dostupna i možete je videti u PDF formatu u dnu članka. Ni manje ni više, na njoj je 226 zastupnika u Evropskom parlamentu. U dokumentu su njihova imena, fotografije i podaci o postavljanju i službenim zadacima koje moraju odrađivati.
Ako vidite listu, na njoj su imena iz gotovo svih frakcija evropskog parlamenta. Tamo su demohrišćani, liberali, socijaldemokrati, zeleni i drugi i ovaj “transfrakcijski” i nadpartijski blok je najveća, iako neformalna, frakcija Evropskog parlamenta. U Soroševom računovodstvenom odeljenju su zastupnici u Evropskom parlamentu grupisani po zemljama koje zastupaju u Evropskom parlamentu. Navedene su komisije i radne grupe Evropskog parlamenta u kojima rade. Naznačeni su lični politički interesi i “specijalizacije”, adrese njihove sopstvene elektronske pošte i one koja se prima preko servera u Evropskom parlamentu, čak i lične stranice na društvenim mrežama.
Ispostavlja se da su Soroševe političke prostitutke prisutne u svakoj frakciji Evropskog parlamenta. Štaviše, možemo zaključiti da su gotovo sve strukture Evropskog parlamenta prožete agentima utjecaja američkog milijardera. Sada je jasno zašto Evropski parlament većinom glasova odbija biti strateški partner Rusije, pokušava spriječiti izgradnju Sjevernog toka 2 i Rusiju nazvala “glavnim izvorom dezinformacija u Evropi”.
Među “pouzdanim saveznicima” Soroša se nalaze prva imena evropskih politika. To je bivši predsjednik EP-a (2012.–2017.) i bivši čelnik SPD-a (2017.-2018.), nemački socijaldemokrata Martin Šulc. Potom bivši lider Grupe saveza socijalista i demokrata (2014–2018) u EP-u Italijan Đani Pitela. Predsjednik Grupe Saveza liberala i demokrata za Evropu (ALDE) i bivši premijer Belgije (1999.–2008.), belgijski Gi Verhofstat. Tu je zamjenik predsjednika Evropskog parlamenta i bivši visoki nemački diplomata Aleksandar Kaun Lambsdorf. Među “pouzdanim saveznicima” navedeni su i poznati jastrebovi tokom ukrajinske krize Elmar Brok (CDU) i Rebeka Harms (Zeleni). Na Soroševoj listi iznad naći ćete i hrvatske političare Tonina Piculu (SDP/Ministar spoljnih poslova Republike Hrvatske od 2000. do 2003.), Jozu Radoša (HSLS/HNS/Ministar odbrane Republike Hrvatske od 2000. do 2002.), Ivana Jakovčića (IDS/Ministar evropskih integracija od 2000. do 2001.), Davora Škrleca (ORaH) i Biljanu Borzan (SDP).
Zapravo, “Soroševa lista” u Evropskom parlamentu pokazuje rezultate strategije fonda „Otvoreno društvo“ u prodiranju u važne političke strukture, kako na nacionalnom tako i na nadnacionalnom nivou. Od 1991. godine glavni cilj američkog milijardera u Evropi i na postsovjetskom prostoru je bila stvaranje nove političke klase koja propovijeda ideologiju Otvorenog društva.
Mreža evropskih univerziteta koju financira Soroš, sa Centralnoevropskim univerzitetom u Budimpešti, bila je ključna u ovom procesu i trebala je postati platforma za pripremu nove transnacionalne evropske elite.
“HOMO SOROSENSUS“ JE PROJEKAT ZAMENA ZA “ HOMO SOVIETICUSA“
Godine 2009. za postsovjetski prostor budući povjerenik Saveta Europe za ljudska prava (2012.–2018.), letonski političar Neil Muiznieks, uveo koncept “Homo sorosensus”. Taj je pojam naveden u njegovom članku na internet stranici Soroševog fonda “Vijesti Otvorenog društva”. Kao “Homo sorosensus” je Muiznieks definisao “državne veterane u strukturnim jedinicama Instituta Otvoreno društvo, članove njegovih odbora i primatelje donacija”. Strateški cilj Soroševog fonda u postsovjetskom prostoru je bio u politici i kulturi zamijeniti oblik “Homo sovieticus” s novim stvorenjem “Homo sorosensus”.
Kao da potvrđuju ovu definiciju Muiznieksa, na poslednjim parlamentarnim izborima u oktobru 2018. u Letoniji je izabrana skoro polovina bivših i sadašnjih čelnika i službenika organizacija koje je sponzorisao Džordž Soroš i njegovi saradnici danas rade u letonskom parlamentu.
Tako Soroš pokušava uticati na evropsku politiku iz različitih uglova, na nacionalnoj i nadnacionalnoj osnovi. Trenutno u Sorošovoj strukturi u Briselu, Evropskom institutu za otvorenu politiku, radi 19 ljudi. Od njih se 12 spominju kao lobisti Evropskog parlamenta. Nedavno je na zahtjev istaknutog mađarskog zastupnika u Europskom parlamentu, Fidesovog zastupnika Tamaša Dojča, postalo je poznato da su u periodu od 2014. do 2018. godine predstavnici Džordža Soroša iz ove strukture u Briselu održali najmanje 49 sastanaka s visokim zvaničnicima Evropske komisije. To znači da su predstavnici američkog milijardera u prosjeku imali mjesečne direktne kontakte s Evropskom komisijom. Prema službenim informacijama, ovi su sastanci u pravilu bili posvećeni pitanju “jedinstva Evrope”. U nekim slučajevima su bili posvećeni situaciji u Mađarskoj, zemlji s kojom je Soroš povezan svojim porijeklom.
Tokom istog perioda je Džordž Soroš lično održao najmanje 15 sastanaka s predsjednikom Evropske komisije Žan-Klod Junkerom, prvim potpredsjednikom i drugim potpredsjednicima Evropske komisije, kao i s članovima same komisije. Ispada da najvažnija pitanja Soroš rješava u Briselu lično i iza zatvorenih vrata. Nijedan šef države ili vlade bilo koje države članice EU ne može se direktno savjetovati s vođstvom Evropske komisije o toliko mnogo slučajeva kao Soroš. U svom zahtjevu od 19. januara 2019. je zastupnik iz Fidesa Tamaš Dojč postavio pitanje: “Je li dopušteno da se osoba koja nema politički mandat baziran na demokratskim izborima, a poznati je preduzetnik, tako često savjetuje s visokim zvaničnicima Evropske komisije?”
Iz medija se saznalo da je Soroš u aprilu 2018. lično posjetio Brisel kako bi razgovarao s Evropskom komisijom o pitanju nepriznavanja rezultata sledećih parlamentarnih izbora u Mađarskoj i, u najmanju ruku, kako konkretno kazniti Mađarsku zbog toga što vlada Viktora Orbana nije prihvatila evropske migracijske kvote.
Sukob između Soroša i Orbana je kroz Evropsku komisiju početkom ove godine dosegnuo lični nivo i kulminirao je pojavljivanjem plakata u Budimpešti na kojima se u duetu prikazuju Junker i Soroš. Pitanja migracije u Evropskoj komisiji nadzire potpredsjednik Frans Timermans. Nedavno se saznalo da je Timermans lično primio Džordža Soroša 28. aprila 2017., potom 1. februar, 16. aprila i 26. novembra 2018. godine. Portparol Evropske komisije Skinas Margaritis je izvijestio je da se Džordž Soroš i Frans Timermans dugo poznaju i redovno raspravljaju o širokom rasponu tema koje se tiču Evropske unije. Sam Timermans je potvrdio da njegova saradnja sa Sorošem traje već dvadesetak godina.
Prije toga, u februaru 2018., potvrđeno je da Soroš, koji ima reputaciju ne samo navodnog filantropa, nego i globalnog finansijskog špekulanta, redovno pregovara s jednim od direktora Evropske investicione banke (ECB). Takvi kontakti u svjetlu poznatih finansijskih prevara Soroša u najmanju ruku izgledaju prilično nejasni. Pokazalo se da s nadnacionalnog nivoa Evropljani “finansijski” pomažu Soroševe strukture u Evropi, iako time uzrokuju finansijske gubitke budžeta.
Logično je da je Soroš zainteresiran za održavanje uticaja koji je ostvario u nadnacionalnim strukturama EU. Predizborna kampanja Evropskog parlamenta službeno još nije započela, ali pripreme za nju već traju diljem Evrope. Očito će Soroš pokušati uticati na rezultate izbora. O tome se i govori u članku “Evropo, molim te probudi se”.
Poznato je da je američki špekulant već intervenisao na prethodnim izborima za Evropski parlament 2014. godine. Tvrdi se da je u to vrijeme potrošio oko 6 miliona dolara, a sada, uoči ključnih izbora, razne organizacije, nevladine organizacije i pojedinci povezani s američkim milijarderom i njegovim Fondom za otvoreno društvo su se već aktivirali u svim zemljama EU.
Kontrola protoka informacija oko izbora za Evropski parlament takođe postaje sve relevantnija. Prvo su se pojavile uzbunjujuće informacije o poplavi “lažnih vijesti”, što bi bile sve one koje nisu u skladu s agendom koju sprovode američki milijarder i njegove evropske sluge. S tim u vezi, treba biti obazriv prema činjenici da je “nezavisno” tijelo Sjedinjenih Država za provjeru i procenu “lažnih vijesti” u velikoj mjeri sponzorisano novcem od istog Soroševog fonda.
Na kraju, šta reći? Evropo, probudi se, vidi kako je “Homo sorosensus” postavljen na svaku važnu funkciju na evropskom i nacionalnom nivou da budno motri kako ništa ne bi izmaklo kontroli, onda nastavi spavati. Taj san je potreban kako bi se Viktor Orban i ostali iz bloka “Enfant terrible” takozvane “liberalne i progresivne” Evrope nekako eutanazirali.
Džordž Soroš je srušio mit o evropskoj demokratiji
Orbanu je dosta Soroša i Otvorenog društva: “Ovo su njegovi vazali u EU“
Soroš poziva EU da ne završi kao SSSR
Soroševa lista u Europskom parlamentu: Soros Koopt Brussel.pdf
Izvor logicno.com, 18. mart 2019.
