Bez sumnje se može tvrditi da su zemlje kolektivnog Zapada, kako u dvadesetom tako i u prvoj deceniji dvadeset prvog vijeka, predstavljale najaktivnije zagovornike migracije, sa posebnim naglaskom na migraciju u globalnim okvirima. Prema podacima Međunarodne organizacije za migracije pri UN-u, od dvanaest država sa najvećim brojem migranata, osam su zapadne zemlje.[1] Dotične zemlje su Španija, Italija, Kanada, Francuska, Sjedinjene Države, Njemačka, Australija i Velika Britanija.[2] Ostale četiri države su Ruska Federacija, Ujedinjeni Arapski Emirati, Saudijska Arabija i Indija.
Razlika u odnosu dvaju istaknutih grupa prema migraciji se ogleda u njihovoj državnoj ideologiji i društvenom razvoju. Niko ne može reći da su zemlje kao Rusija i Indija zagovornici neoliberalnog tržišta i otvorenih granica gdje se nacionalni identitet posmatra kao prevaziđen društveni konstrukt bez stvarne vrijednosti. U posljednjih nekoliko godina svjedoci smo oživljavanja svijesti o nacionalnom te otpora globalnom, čak i u zapadnim zemljama, istim onim čiji liberalni sistem podrazumijeva podršku migraciji.
PRIVID LjUDSKOG PRAVA
U svom pogledu na migraciju, zapadna ideologija dotično pitanje povezuje sa slobodom kretanja, dajući fenomenu migracije svojevrsni privid ljudskog prava, istovremeno ga dovodeći u dodir sa ekonomskom sferom jer se sloboda kretanja ne pretpostavlja samo za osobe već i za robu. Štaviše, jedan od najčešće ponavljanih propagandnih motiva Evropske unije jeste isticanje četiri vitalne slobode, odnosno slobode kretanja robe, usluga, kapitala i osoba, mada je posljednju kategoriju, preciznosti radi, bolje definisati kao radno sposobnih osoba.[3][4][5][6] Ove četiri slobode, iako često spominjane u kontekstu EU, istovremeno predstavljaju karakteristike globalnog neoliberalnog ekonomskog sistema, što je samo po sebi dovoljno da jasno ukaže na, ne humanistički ili pravni, već ekonomski osnov dotičnih „sloboda“.
Međunarodne institucije, posebno Međunarodna organizacija za migracije, u većini slučajeva funkcionišu na premisama liberalne ideologije globalizacije.[7] Već početkom 2000. godine Odsjek za društvena i ekonomska pitanja Ujedinjenih nacija predviđao je potrebu zamjenske migracije[8] za većinu zemalja Evrope, migracije koja bi, najprostije definisano, zamjenila lokalne populacije migrantima iz trećih zemalja.
Migracije neminovno sa sobom donose dihotomiju dobrih i loših posljedica proizašlih iz dotičnih procesa, kako za države koje gube stanovnike tako i za države u koje migranti dolaze. Među najčešće isticanim pozitivnim karakteristikama migracije su raznoliko i multikulturalno društvo, vještine koje migranti donose sa sobom, povećanje raspoložive radne snage te spremnost migranata da rade na poslovima koji su manje plaćeni i za koje nije potrebna vještina.[9] Ovo su prednosti koje zemlja odredišta ima od migracije. Negativne pojave migracije se ogledaju u povećanju troškova osnovnih usluga kao što su zdravstvo i obrazovanje, nagli porast broja stanovništva te etnički, rasni i vjerski sukobi. Kada se navedene posljedice migracija uporede, ne može se tvrditi da su nedostaci migracije višestruko nadoknađeni njenim pozitivnim karakteristikama.
Činjenica da su migranti spremni raditi minimalno plaćene poslove nepovoljno utiče na osobe iz najugroženijeg sloja domicilnog stanovništva kojima novopridošlice predstavljaju direktnu konkurenciju pri zaposlenju.[10][11][12] Ne treba smetnuti s uma da su i ovi poslovi, iako nisko plaćeni, ograničenog broja. Uvozom migranata koji imaju osnovne vještine i nizak stepen obrazovanja, dobijanje i slabo plaćenog posla postaje izazov, posebno u situacijama kada su pridošlice spremne raditi za manju nadoknadu od nominalnog minimalca u zemlji domaćinu. Jasno je da u ovakvoj situaciji, korist od migracije imaju isključivo poslodavci koji mogu, u takvim uslovima, sebi priuštiti obaranje cjene rada bez straha od gubitka radne snage.
U uslovima stroge kontrole ulaska stranaca i manjka radne snage, neminovno je povećanje cjene rada posebno kod osoba koje se bave poslovima inače nisko plaćenim. Ovo novonastalo vrednovanje može poslužiti kao način efikasne redistribucije društvenog bogatstva od najviših ka najnižim slojevima čime se neposredno utiče na poboljšanje njihovog životnog standarda i stvaranje novih mogućnosti, ako ne za njih same, onda za njihovo potomstvo. Migracija, djelujući suprotno, dovodi do proširenja baze najugroženijih s obzirom da se najsiromašnijem sloju domicilnog stanovništva pridružuje novopridošla grupa migranata. Ovakvi uslovi imaju značajan uticaj na porast kriminaliteta među populacijom migranata, što se mora posmatrati kao jedna od opasnost po nacionalnu sigurnost.
PROBLEM TRANSFERISANjA
Od velikog migrantskog talasa iz 2015. godine, pa sve do krize na grčkoj granici izazvane od strane Ankare, početkom 2020. godine, prosječan migrant koji se kretao prema Evropi je bio muškarac vojne dobi, nisko obrazovan i lišen viših vještina.[13][14] U pitanju su mahom osobe kojima su odredišta zemlje sjeverne Evrope sa razvijenim socijalnim sistemima. Upravo tu i nastaje problem. Jedan od najpoznatijih ekonomista dvadesetog vjeka, Milton Fridman, elokventno je upozorio tadašnje zastupnike migracije u Sjedinjenim Državama da je „prosto nemoguće istovremeno zagovarati neograničenu migraciju i državu blagostanja“.[15]
Robert Rektor, komentarišući Fridmanov stav, ističe da „u transfernoj državi, vlasti oporezuju višu srednju klasu i prebacuju 1.5 triliona dolara ekonomskih resursa ka grupama sa niskim primanjima putem raznovrsnih socijalnih programa i davanja. Širom svjeta, ovaj vid ekonomske preraspodjele je najveća, ako ne i dominantna, funkcija administracije naprednih društava“.[16] Rektor prvenstveno govori o Sjedinjenim Državama, no kao što sam ističe, slični mehanizmi postoje u skoro svim savremenim zemljama.
Za razliku od Sjedinjenih Država,[17][18][19]transferni mehanizam u okviru jasno definisanih nacionalnih država, kao što je Srbija, služi i kao karakteristika nacionalne solidarnosti kojom se ostvaruje, ne isključivo prenos bogatstva od najbogatijih ka najsiromašnijima, već i razvoj svijesti da obje ekonomske grupacije pripadaju istom nacionalnom organizmu, sa svim pozitivnim učincima koji iz takvog shvatanja proizilaze. Posmatrano u okvirima ograničenih resursa i stvarnih mogućnosti, država blagostanja značajnim djelom se preklapa sa nacionalnom državom. Funkcionalna i stabilna država blagostanja mora biti isključiva prilikom osiguravanja povlastica dajući prioritet prvenstveno sopstvenim građanima.
U slučajevima gdje je država blagostanja suočena sa neograničenom migracijom, povećanje pritiska na javne institucije i opadanje kvaliteta socijalnih programa je neminovno. Vlasti se mogu odlučiti na povećanje poreza bogatijem sloju što će ih prije ili kasnije dovesti u sukob sa istim i eventualno ukloniti sa pozicija moći, s obzirom da su viši slojevi društva daleko sposobniji podstaknuti organizovan otpor, uprkos činjenici da čine manjinu populacije. S druge strane, nagli priliv osoba zavisnih od socijalnih davanja može podstaći administraciju da isti kvantitet transferisanog bogatstva raspodijeli na više primalaca, time umanjujući pojedinačna davanja.
Ovakva situacija je opasna u pogledu političke stabilnosti dotičnog sistema, te moguće pojave različitih oblika otpora, u ovom slučaju organizovanog od strane stanovnika sa nižim primanjima. Kada, pored zvaničnih ustanova države, kulturna, poslovna, naučna i druge elite jednog društva zagovaraju otvorene granice i migraciju kao rješenje raznolikih problema, ne može biti govora o nacionalnoj eliti i dotično društvo možemo posmatrati duboko podjeljenim, kao što je trenutno slučaj sa SAD.[20][21][22] Autor je u svom tekstu „Polarizacija američkog društva“ obradio ovu problematiku sa više pažnje. Kada se podvuče crta, nije nerazumno zapitati se zašto bi srednji i viši slojevi određene zajednice, putem poreskih obaveza, plaćali socijalna davanja stranim etničkim, religijskim i kulturnim elementima?
VARLjIVOST LjUDSKIH PRAVA
Jedan od prvih odgovora koji se mogu dati na ovo pitanje, možda i najčešći, leži u konceptu ljudskih prava. Prihvata se da su svi ljudi, u globalnim okvirima, jednaki te da su nosioci određenih neotuđivih prava. Na primjeru samih migranata možemo da uvidimo ključnu razliku između ideološkog izvora na kojem počiva princip ljudskih prava te stvarnih posljedica proizašlih iz primjene dotičnog principa. S obzirom da govorimo o ljudskim pravima, za pretpostaviti je da i domicilno stanovništvo ima ista prava kao i pridošlice, no upravo u tome i leži problem, s obzirom da princip ljudskih prava obje grupacije posmatra kao identične u odnosu na teritoriju na kojoj se nalaze, što ne može biti dalje od istine.
Prema pravilu, domicilno stanovništvo je uvijek ono koje je u daleko većoj mjeri ulagalo svaki oblik napora na stvaranje funkcionalne društvene i političke zajednice na određenoj teritoriji. Ovako posmatrana, ljudska prava zapravo diskriminišu domicilno stanovništvo s obzirom da ostaju u potpunosti slijepa prema ranijim postignućima i doprinosima dotične grupe iz kojih neminovno mora proizilaziti veći stepen zastupljenosti.
Varljivu prirodu ljudskih prava kao zakonske norme i njihovu suštinsku upotrebu kao instrumenta međunarodne politike možemo posmatrati kroz noviju istoriju srpskog naroda. U periodu od početka 1992. do 2004. godine Srbi su na prostoru bivše Jugoslavije tri puta bili žrtve procesa etničkog čišćenja. Na teritoriji današnje Federacije Bosne i Hercegovine, prije početka građanskog rata, stanovalo je približno pola miliona Srba. Prema popisu iz 2013, njihov broj je sveden na manje od 60.000.[23][24][25][26] Sa prostora moderne Hrvatske, tokom akcija „Bljesak“ i „Oluja“ protjerano je približno 200.000 Srba dok je tokom martovskog pogroma na Kosmetu više od 4.000 Srba napustilo svoje domove kao rezultat etničkog čišćenja.[27][28] Ljudska prava nisu zaustavila agresiju NATO saveza niti svojevoljne napade na civilne ciljeve tokom kampanje bombardovanja SR Jugoslavije.
U svim slučajevima navedenim iznad, princip ljudskih prava je bio beskoristan i nije pružio nikakvu zaštitu srpskom stanovništvu, kao što ga danas ne pruža stanovnicima Jemena zahvaćenog građanskim ratom još od 2015. godine, u okviru kojeg se Saudijska Arabija jasno iskristalisala kao agresor.[29][30][31][32] Ozbiljna država, suočena sa pitanjem migracija, ne može biti vođena principima ljudskih prava već svoju politiku mora zasnivati na stvarnim sposobnostima i detaljnim procjenama kratkoročnih i dugoročnih posljedica.
ISTINSKA SLIKA MIGRACIJE
Na primjeru Velike Britanije možemo posmatrati proces migracije zagovaran isključivo iz ideoloških razloga Laburističke partije. Stalno isticanje neophodnosti dodatne migracije zarad potreba ekonomije bilo je ništa više do prikladan izgovor serviran javnom mnjenju. Prema rječima Endruja Netera, bivšeg savjetnika Tonija Blera, Džeka Stroa i Dejvida Blunketa, „povećana migracija bila je proizvod politički motivisanog pokušaja da se putem društvenog inženjeringa stvori „istinski multikulturalna“ zemlja i istovremeno utrlja so u ranu britanskoj desnici“.[33] Prilikom govora o migracijama, njihova pojava se često povezuje sa ekonomskim prilikama u zemlji te potrebom za radnom snagom u svrhu daljeg privrednog rasta. Ova pretpostavka, da su slobodna trgovina i sloboda kretnja neraskidivo povezane, kao što je jednom prilikom istakla Angela Merkel, podvrgnuta je kritici unutar same Njemačke.
Profesor univerziteta u Minhenu, član savjetodavnog vijeća njemačkog ministarstva ekonomije i jedan od trenutno najpoznatijih njemačkih ekonomista, Hans-Verner Sin[34] je otvoreno kritikovao zvaničnike EU koji insistiraju da slobodu trgovine mora pratiti sloboda kretanja, odnosno migracija. Naime, u izjavi za Frankfurter algemajne cajtung, iz 2017. godine, Sin ističe „da su prednosti slobodne trgovine posebno izražene u situacijama kada radnici ne mogu da migriraju. EU kaže da ne može biti proizvoljnog biranja. Slobodna trgovina može jedino postojati u koncertu sa slobodom kretanja radnika. Sa ekonomskog stajališta to je glupost, s obzirom da nemogućnost migracije dovodi do posebno velikog uvećanja sveopšte dobrobiti od slobodne trgovine“.[35][36]
Istinska slika migracije koja prati slobodnu trgovinu i „podstiče rast“ privrede može se pronaći u jednoj od južnih provincija Španije, Almeriji, poznatoj po najvećoj globalnoj koncentraciji plastenika te obimnim količinama voća i povrća koje se uzgoji i preradi u toku godine. Proizvodnja voća i povrća u Almeriji prevazilazi, na godišnjem nivou, više od 3.5 miliona tona.[37] Skoro cjelokupna proizvodnja odlazi na tržište Evropske unije, gdje se prodaje po veoma pristupačnim cjenama.
Visoke troškove proizvodnje i niske cjene finalnih proizvoda moguće je uravnotežiti putem nisko plaćene i nekvalifikovane migrantske radne snage. Desetine, ako ne i stotine hiljada migranata iz Afrike nalazi se blizu almerijskih proizvodnih pogona u naseljima koja se jedino mogu definisati kao evropske favele. Njihov radni odnos nije zasnovan na ugovoru shodno čemu ne mogu ostvariti nikakva radna prava.[38][39] Španija i Italija predstavljaju dva najveća uzgajivača voća i povrća unutar Evropske unije, a kompanije koje se bave ovim poslom primaju subvencije od strane EU.[40]
Na ovom primjeru možemo uočiti zamalo sve ekonomski negativne strane uvoženja radne snage. Ovakav sistem ne bi mogao postojati bez odrođenih domaćih i stranih kapitalista, čiji je jedini cilj sticanje što više profita uz što manje gubitke. U svrhu postizanja dotičnog cilja, ne postoji obaziranje na interese domicilnog stanovništva. U suprotnom, zaposlenici bi bili stanovnici Almerije koji bi uživali sva prava koja im omogućava lokalni zakon i ugovor o radu.
Nečovječno iskorišćavanje migrantske radne snage, uz javne istupe od strane korporativnih predstavnika koji podržavaju migracije, govori o stepenu uvažavanja koji dotični akteri imaju za, često prizivani, princip ljudskih prava. U svom trenutnom obliku, četiri slobode na kojima se temelji EU, predstavljaju svojevrsni ekonomski i demografski parazitizam putem kojeg članice sa snažnijom ekonomijom, posebno Njemačka i skandinavske zemlje, iz ostalih članica izvlače ekonomske resurse i ljudski potencijal.
PROBLEM MULTIKULTURALIZMA
Jedna od ranije spomenutih, navodnih, prednosti migracije jeste i razvoj multietničkog i multikulturalnog društva. U ovome posebnu vrijednost vide zagovornici ljevičarskih ideologija i oni koji, zahvaćeni duhom postmodernizma, vjeruju u neminovni nestanak nacije i nacionalne države. Po samoj prirodi stvari, nameće se prosto pitanje zašto je multikulturalno i multietničko društvo poželjna pojava? Srbija je imala sopstveno iskustvo stvaranja takvog društva na Kosmetu tokom postojanja SFRJ.
Svi elementi, danas prisutni u Velikoj Britaniji, posebno u slučaju pedofilskih grupa, bili su prisutni tokom procesa albanizacije Kosova i Metohije. Kriminalne aktivnosti i agresivno ponašanje manjinske grupe[41] država je ignorisala ili odbijala da sankcioniše, kao što to čine vlasti Ujedinjenog Kraljevstva danas. Migracija albanskog stanovništva bila je podsticana od jugoslovenskih vlasti koje je istovremeno uživalo ekonomske pogodnosti države blagostanja.[42][43]
Istorija, koja ima smisla za ironiju, možda dovede do ponavljanja kosovskog scenarija na teritoriji Velike Britanije. Ono što se vidi na primjeru zapadnih zemalja koje su već decenijama otvorene za migracione procese je u potpunosti drugačija slika od harmonične i šarolike multikulturalne društvene utopije koja je obećavana. Nakon raspada prve i druge Jugoslavije i svih događaja koji su pratili dotične procese, srpski narod mora sa posebnom opreznošću razmatrati svaki poltički projekat koji uključuje elemente multukulturalnost i multietničnosti. To je minimalna pouka našeg dosadašnjeg istorijskog iskustva.
Neke od najgorih posljedica migracije po zapadna društva autor je obradio u tekstu „Krah zapadne liberalne utopije“. Među njima se naročito ističe organizovano silovanje, prema procjenama, skoro milion engleskih djevojčica od strane muslimanskih pedofilskih grupa u posljednjih tridesetak godina.[44] U najnovijem slučaju, koji se dogodio 22. marta, sedmogodišnju djevojčicu, Emili Džouns, ubio je migrant iz Somalije.[45]
Pored organizovanih i samostalnih slučajeva nasilja, koje je mahom usmjereno od pridošlica ka autohtonom stanovništvu, društvo koje je proisteklo iz ranijih migracija u zemlje Zapada nije otvoreno i multietničko društvo ljevičarskih utopista i ideologa. Gdje su oni pretpostavljali prožimanje i eventualno stapanje kultura, odnosno zamjenu domicilne kulture, došlo je do oštrije podjele i homogenizacije nacionalnih i rasnih grupa. Prema popisu iz 2011. godine, nešto više od 45% odsto stanovnika Londona su se izjasnili kao Englezi,[46][47] čime u suštini englesko stanovništvo postaje manjina u sopstvenoj prestonici. Sam grad je vidljivo segmentiran u više djelova koji su pretežno naseljeni ljudima iz iste nacionalne, religijske ili kulturne grupe.[48][49] Migracija u London bila je praćena napuštanjem grada od strane engleskog stanovništva, pri čemu se samo u periodu od 2000-2010, 620.000 Engleza odselilo iz prestonice.[50]
Uzevši u obzir tok događaja od 2011. do danas, logično je zaključiti da se proces smanjenja engleskog stanovništvau ukupnoj populaciji Londona nastavio. Slična je situacija i u drugim zapadnim zemljama, kao što su Francuska, Njemačka, Italija i skandinavske države. U svakoj od njih postoji značajan broj migranata koji nisu asimilovani, koji su stvorili sopstvene zajednice i koji su i dalje jasno diferencirani u odnosu na domaće stanovništvo. Neki od očiglednih primjera ovog procesa, popularizovani putem holivudskih filmova, su kineske četvrti u većim američkim gradovima. Iako se mogu posmatrati kao benigni oblici svojevoljne grupacije ljudi iste nacije i porijekla, njihove malignije kopije se mogu prepoznati u no-go zonama nastalim u većim gradovima Evrope sa značajnom migrantskom populacijom.[51][52] Utopijske snove kulturnog prožimanja zamjenila je nova stvarnost fragmentacije zapadnih društava na zajednice autohtonog stanovništva i zajednice migranata.[53][54][55][56][57]
S obzirom na političko uređenje zapadnih zemalja, svaka zajednica novopridošlica ima pravo na ustrojavanje sopstvenog života, koliko je to moguće u novim okolnostima, u skladu sa tradicijom matice. Ispovijedanje svoje vjere, proslavljanje specifičnih praznika i upražnjavanje posebnih kulturnih običaja je dozvoljeno svakome u zapadnim društvima. U ovim uslovima, relativno prosto je stvoriti omanju kopiju sopstvene zemlje na stranom tlu. Cjelokupan sistem koji zagovara multietničnost, multikulturalizam i jednakost svih kultura, onakav kakav je danas na Zapadu, može postojati u stabilnom obliku samo do trenutka dok domicilno stanovništvo koje podržava takav sistem predstavlja većinu populacije.
U takvoj situaciji, domicilna kultura zadržava primat i sve ostale, uvezene, kulture se pojavljuju kao egzotični dodaci geografski ograničeni na sebi specifične zajednice te sa niskim uticajem na svakodnevni život i ustrojstvo države. Problemi počinju kada dođe do promjene u brojnom odnosu između pripadnika manjinskih grupa i autohtonog naroda. Migracija pozitivno utiče na porast broja pripadnika manjinskih grupa što bez izuzetka vodi ka procesu pretvaranja dotične demografske snage u političke i društvene dobitke.
Uvezene kulture više se ne nalaze u sjenci domicilne, već se pojavljuju kao njeni suparnici u areni društvenih ideologija, sa jasnim ciljem oblikovanja društva u skladu sa svojim principima, koji iako uvezeni, imaju snagu s obzirom na demografsko stanje na terenu. Iz datog stanja dalje proizilazi destabilizacija ranijeg sistema, preispitivanje ranijih vrijednosti i odbacivanje, mahom od migrantskih zajednica, ranijeg narativa i kulturnih normi društva domaćina.[58] Ovo je posebno izraženo u slučaju muslimanskih zajednica koje se nalaze u većinski zapadnim društvima.[59][60][61][62][63][64][65][66] U trenutku kada autohtono stanovništvo osjeti ugroženost sopstvenih kulturnih principa zbog promjena u demografskoj strukturi, neminovno će doći do reakcije i u tim okolnostima postoji značajna mogućnost fragmentacije društva putem procesa kojeg su zapadni stručnjaci prozvali „balkanizacijom“.
Sam proces balkanizacije nije ostao nezapažen u zapadnim intelektualnim krugovima,[67] a kao posebno ilustrativan slučaj se može, opet, posmatrati Velika Britanija,[68][69][70][71] zemlja koja je u periodu od pet godina postala fragmentirana na tabore po svim važnijim pitanjima, od kojih se posebno ističu Bregzit i migracije. Unutar Sjedinjenih Država, prema istraživanju iz 2018. godine, postoji čak dvanaest različitih grupa koje, zbog značajnog stepena neslaganja oko ključnih pitanja, autori nazivaju „plemenima“.[72][73]
Istraživanja iz nekoliko oblasti su potvrdila zaključak koji se može izvući iz ranijeg teksta, da su homogenija društva stabilnija i samim tim sigurnija.[74] Biološke studije su pokazale da sličnost karakteristika lica[75] povećava stepen povjerenja, istraživanja iz sociologije upućuju na negativan uticaj etničke raznolikosti na društvenu koheziju jedne zajednice.[76] Tokom sukoba sa Briselom i Berlinom oko migrantskih kvota, Poljska i zemlje Višegradske četvorke su čvrsto ostale pri stajalištu da nemaju namjeru prihvatiti niti jednog migranta iz Azije ili Afrike. Puni kritike prema istoku Evrope, svjetski mediji nisu pomenuli činjenicu da ja Varšava, od početka građanskog rata u Ukrajini, prihvatila više od dva miliona izbjeglica iz te zemlje.[77][78][79][80][81]
Posljedice, u pogledu sigurnosti, između uticaja migranata na istok i zapad Evrope nisu mogle biti ilustrativnije.[82][83][84] U period od 2015. do 2019. Zapadna Evropa je bila fokus terorističkih napada, sa posebnim naglaskom na Veliku Britaniju, Francusku i Njemačku.[85] S druge strane, u zemljama Istočne Evrope broj terorističkih napada je bio minimalan.[86] I zapad i istok Evrope su dopustili ulazak izbjeglica i migranata, no na istoku, prvenstveno Poljskoj, to su bili ljudi iste rase, sa istom religijom, pripadnici iste grupe naroda i članovi istog ili sličnog kulturnog miljea. Pouka je i više nego jasna. Multikulturalno i multietničko društvo kao ideja je usko vezano uz sigurnost i iz svega predstavljenog u ranijem tekstu, te stvarnih događaja na terenu, posebno u svjetlu dijametralno suprotnih iskustava u različitim djelovima Evrope, možemo zaključiti da su nacionalno homogene zemlje daleko stabilnije.
STANjE U SRBIJI
Tokom obraćanja novinarima 2018. godine, srpski predsjednik Aleksandar Vučić je istakao da će Srbija morati da uvozi novu radnu snagu te je spomenuo nultu stopu migracija, odnosno proces kojim bi do 2030. godine Beograd trebao da nadoknadi odlazak autohtonog stanovništva putem migranata.[87][88][89] Prilikom svog gostovanja na Trećem budipeštanskom samitu o demografiji, Vučić je istakao da Srbija svake godine izgubi jedan grad veličine Kikinde, odnosno oko 38.000 stanovnika.[90]
Stanje demografije srpskog naroda jeste zabrinjavajuće, no migracija nije niti može, zbog prirode samog procesa, biti rješenje. Negativne društvene posljedice migracije u zemljama Zapada neka posluže kao lekcija. Ono što se dešavalo engleskoj djeci ne smije se ponoviti na teritoriji Srbije. Samo slučaj pedofilskih grupa iz Velike Britanije je dovoljan razlog da se migracija, posebno iz zemalja Afrike i Bliskog Istoka, onemogući. Privredni razvoj, a sudeći po rječima predsjednika Vučića to je glavni razlog prihvatanja migranata, ne može sloviti kao neprikosnoveni cilj kojem se mora potčiniti svaka druga oblast unutar jednog društva.
Društvena kohezija, nacionalna homogenost i sigurnost nikako ne mogu biti zanemarene ili žrtvovane u korist pukog ekonomskog rasta, posebno u slučaju kada je upitno gdje većina kapitala završava. Na primjerima Velike Britanije, Francuske, Njemačke i drugih zapadnih država može se uočiti da domicilno stanovništvo nije imalo nikakve koristi, u demografskom smislu, od migracija. Štaviše, nedostatak političke volje i demografskih kapaciteta omogućio je migrantskim zajednicama, u značajnoj mjeri, rast i razvoj izolovan od većinske kulture i stanovništva što je podsticalo pojavu auto-getoizacije i odbacivanja normi ponašanja društva domaćina.
Srbija, s obzirom na negativan priraštaj, nema kapacitete za demografsku asimilaciju migranata. S obzirom na dosadašnju neoliberalnu putanju srpske države za pretpostaviti je da ne postoji ni politička volja. Pored svega toga, izvještaj Republičkog zavoda za statistiku Srbije iz 2019. godine pokazuje da broj nezaposlenih iznosi, grubo gledano, oko pola miliona osoba.[91][92][93][94] Stopa mladih između 15-24 godine, koji su nezaposleni, na kraju prošle godine iznosila je 29,1 odsto.[95] Ovi podaci jasno upućuju na činjenicu da Srbiji, kao dodatna radna snaga, migranti nisu potrebni, iz čega logično proizilazi da su srpskom društvu migranti, generalno gledano, nepotrebni.
S obzirom na očiglednu činjenicu da su migrantske grupe većinom sastavljene od mlađih muških osoba,[96] neophodno je spomenuti istraživanje sprovedeno u šest azijskih zemalja obilježenih kvantitativnom neravnotežom u korist muške populacije u odnosu na žensku. Dotična studija je utvrdila da gubitak polne ravnoteže i povećanje broja muškaraca u odnosu na broj žena vodi ka rastu nasilja i povećanju društvene nesigurnosti. U Meksiku, dovoljan je bio samo jedan dodatni muškarac na stotinu žena da poveća stopu ubistava. U Kini, gdje se u određenim slučajevima naspram 100 žena nalazi 118 muškaraca,[97] je ova neravnoteža uzrokovala porast nasilnih zločina za pet do šest procenata.[98] Indija i Kina, zbog specifične kulture, suočavaju se sa problematičnom situacijom gdje broj muškaraca prevazilazi broj žena za 70 miliona, što će nesumnjivo imati negativne posljedice u budućnosti.[99]
U oblastima demografije, ekonomije i sigurnosti, migracija ne pruža rješenje no stvara dodatne probleme ili pak usložnjava već prisutne. Pouke iz zemalja Zapada, a one se moraju proučavati s obzirom na decenijsku politiku zagovaranja migracije, ukazuju da liberalni društveni model i ekonomski sistem države blagostanja ne mogu postojati zajedno sa otvorenim granicama ili politikom stalne migracije. Iznova, neophodno je vratiti se na slučaj pedofilskih muslimanskih grupa u Velikoj Britaniji zarad ilustracije stepena urušenosti sigurnosnog sistema putem dugogodišnjih migracija.
Srbija kao zemlja sa negativnim priraštajem i značajnom stopom nezaposlenosti nema potrebu za migrantskom radnom snagom. Potreba postoji, prvenstveno, za napuštanjem neoliberalne ekonomske ideologije, koju krunišu rezultati kao što je godišnji deficit od 5,5 milijardi dolara sa Njemačkom[100] te napuštanje države od strane mladog i radno sposobnog stanovništva. Pandemija koronavirusa je pokazala svu slabost globalnih lanaca snadbjevanja jasno istakavši prednosti ekonomske autarhije gdje država sama proizvodi, dobrim djelom, sve što je potrebno stanovništvu. Razmatrajući tadašnje stanje ruske ekonomije, Mihail Leontjev je u svom članku iz 2011.[101] napisao da je „nova industrijalizacija naša nasušna potreba“.
U sličnom maniru, ono što je potrebno Srbiji jeste nova industrijalizacija, ne putem stranih investitora koji su tu dok ostvaruju zaradu i koji će nestati čim im troškovi prevaziđu dobitke, već putem srpskih preduzeća koja su samom prirodom svoga nastanka vezana uz zemlju i narod. Čak i ako pretpostavimo da je Srbiji, uprkos činjenicama, potrebna dodatna radna snaga, zašto ne uzeti u obzir automatizaciju, o kojoj se već duže vremena govori u ostatku svijeta i koja se čini sastavnim djelom budućnosti proizvodnje, iako dati proces, kao što obično biva, sa sobom novi dobre i loše posljedice.
Demografske procjene na koje se oslanja Vlada Srbije, no i ostale zemlje u svjetu, bave se i dugoročnim predviđanjima koja se protežu čak do 2050. ili 2100. Ono što se mora imati na umu jeste da su ovo predviđanja, te samim tim nisu zapisana u kamenu. Promjena jeste moguća. Zbog toga se i vrše popisi stanovništva na svakih deset godina. Napori moraju biti uloženi u jačanje položaja i stabilnosti porodice, podsticaje ka većem broju djece, te u društvenu dekontaminaciju putem odbacivanja feminističke i LGBT ideologije. Današnjoj Srbiji je potrebno mnogo, u značajnom broju društvenih oblasti, no ako postoji nešto što joj ne treba, to su migranti i svi problemi koje dotični nose sa sobom.
Ljubiša Malenica je diplomirani politikolog
________________________________________________________________________________
UPUTNICE:
[1]https://www.immigroup.com/news/top-10-immigration-friendly-countries
[2]https://publications.iom.int/system/files/pdf/wmr_2020.pdf
[3]http://institutdelors.eu/wp-content/uploads/2018/01/171024jdigrundfreiheitenenwebeinzelseitena4.pdf
[4]http://www.bos.rs/ei-eng/uploaded/EU3_ENG_webre_1.pdf
[5]https://www.ft.com/content/49dc02dc-c637-11e7-a1d2-6786f39ef675
[6]https://en.wikipedia.org/wiki/European_Single_Market
[7]https://www.iom.int/speeches-and-talks/world-move-benefits-migration
[8]https://www.un.org/en/development/desa/population/publications/ageing/replacement-migration.asp
[9]https://www.bbc.co.uk/bitesize/guides/zkg82hv/revision/5
[10]https://www.questia.com/magazine/1G1-465296828/a-brexit-lesson-is-a-single-currency-not-worth-the
[11]https://comparativemigrationstudies.springeropen.com/articles/10.1186/s40878-019-0145-3
[12]https://fullfact.org/immigration/immigration-and-jobs-labour-market-effects-immigration/
[13]https://www.reuters.com/article/us-europe-migrants-germany-survey/only-13-percent-of-recent-refugees-in-germany-have-found-work-survey-idUSKBN13A22F
[14]https://www.thelocal.se/20160531/fewer-than-500-of-163000-asylum-seekers-found-jobs
[15]https://www.heritage.org/immigration/commentary/look-milton-open-borders-and-the-welfare-state
[16]https://www.heritage.org/immigration/commentary/look-milton-open-borders-and-the-welfare-state
[17]https://theweek.com/articles/843852/america-empire-not-nation
[18]https://mises.org/wire/united-states-not-nation-problem-national-conservatism
[19]https://www.philosophytalk.org/blog/why-america-not-nation
[20]https://link.springer.com/chapter/10.1057/9781137010339_2
[21]https://time.com/5435825/divided-america-values-language-meaning/
[22]https://www.ap.org/explore/divided-america/
[23]https://poskok.info/federacija-ih-nije-mazila-rezultati-popisa-otkrili-bi-razmjere-etnickog-ciscenja-srba-iz-fbih-tvrdi-zdravkovic/
[24]https://www.makroekonomija.org/0-miroslav-zdravkovic/etnicko-ciscenje-srba-u-federaciji-bih-rezultati-popisa/
[25]https://www.novosti.rs/vesti/planeta.300.html:612973-Srbi-u-Federacijistatisticka-greska
[26]http://www.politika.rs/sr/clanak/387612/Srba-u-Federaciji-BiH-deset-puta-manje-nego-pre-rata
[27]http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/3551571.stm
[28]https://www.globalresearch.ca/ethnic-cleansing-in-kosovo-and-the-rights-of-the-serbian-minority-ten-years-after-the-march-pogrom-2004/5416867
[29]https://www.mondialisation.ca/us-saudi-aggression-in-yemen-celebrated-by-co-aggressor-uae/5521056
[30]https://www.aljazeera.com/indepth/opinion/complicit-saudi-atrocities-yemen-200318155452649.html
[31]https://www.amnesty.org/en/latest/news/2015/09/yemen-the-forgotten-war/
[32]https://www.cfr.org/interactive/global-conflict-tracker/conflict/war-yemen
[33]https://www.telegraph.co.uk/news/uknews/law-and-order/6418456/Labour-wanted-mass-immigration-to-make-UK-more-multicultural-says-former-adviser.html
[34]https://en.wikipedia.org/wiki/Hans-Werner_Sinn
[35]http://institutdelors.eu/wp-content/uploads/2018/01/171024jdigrundfreiheitenenwebeinzelseitena4.pdf
[36]http://www.hanswernersinn.de/en/node/865
[37]http://oneworld.press/?module=articles&action=view&id=1379It%C5%BE
[38]http://oneworld.press/?module=articles&action=view&id=1379It%C5%BE
[39]https://www.youtube.com/watch?v=j7LclQRn3lg
[40]http://oneworld.press/?module=articles&action=view&id=1379It%C5%BE
[41]https://srbin.info/pocetna/aktuelno/casna-osveta-albanci-hteli-da-mu-siluju-cerku-pa-je-ubili-on-ih-izresetao-u-sudu/?lang=lat
[42]https://books.google.ba/books/about/Jugoslovensko_iskustvo_srpske_nacionalne.html?id=fg9NAAAAMAAJ&redir_esc=y
[43]https://www.delfi.rs/knjige/50003_dugo_kretanje_izmedju_klanja_i_oranja_-_istorija_srba_u_novom_veku_1492-1992_knjiga_delfi_knjizare.html
[44]https://theconversation.com/asian-grooming-gangs-how-ethnicity-made-authorities-wary-of-investigating-child-sexual-abuse-130099
[45]https://nationalfile.com/report-7-year-old-girl-stabbed-to-death-by-somali-migrant-in-uk-park-on-mothers-day/
[46]https://www.theguardian.com/culture/2019/may/29/john-cleese-criticised-for-saying-london-is-no-longer-an-english-city
[47]https://unherd.com/2019/06/just-how-english-is-london/
[48]https://www.citylab.com/design/2016/05/london-immigrant-neighborhoods-communities/483974/
[49]https://maps.cdrc.ac.uk/#/metrics/countryofbirth/default/BTTTFFT/10/0.0024/51.4640/
[50]https://www.bbc.com/news/uk-21511904
[51]https://nationalpost.com/opinion/europes-no-go-zones-inside-the-lawless-ghettos-that-breed-and-harbour-terrorists
[52]https://www.thelocal.fr/20170223/the-ten-real-no-go-zones-in-paris
[53]https://www.ft.com/content/d77395b6-8561-11e4-ab4e-00144feabdc0
[54]https://observer.com/2017/10/political-fragmentation-in-europe-and-united-states/
[55]https://www.jstor.org/stable/421685?seq=1
[56]https://royalsocietypublishing.org/doi/10.1098/rsif.2019.0509
[57]https://www.telegraph.co.uk/news/uknews/immigration/10037764/Ethnic-majority-areas-growing-says-report.html
[58]https://www.jstor.org/stable/41428380?seq=1
[59]http://henryjacksonsociety.org/wp-content/uploads/2017/03/Islamist-Terrorism-preview-1.pdf
[60]https://books.openedition.org/ceup/1283?lang=en
[61]https://books.google.ba/books?id=kpZNDQAAQBAJ&pg=PA65&lpg=PA65&dq=muslim+communities+refuse+to+accept+western+norms&source=bl&ots=WsneJvZ_N2&sig=ACfU3U39CTma4KPwBlJ7Z5Xs0OyJRnO7SA&hl=en&sa=X&ved=2ahUKEwiqy8TRxNjoAhVIr4sKHWOIDl04ChDoATAGegQIDBAr#v=onepage&q=muslim%20communities%20refuse%20to%20accept%20western%20norms&f=false
[62]https://centerforinquiry.org/blog/is-islam-compatible-with-democracy-and-human-rights/
[63]https://www.politico.eu/article/brussels-attacks-terrorism-europe-muslims-brussels-attacks-airport-metro/
[64]https://www.aljazeera.com/indepth/features/2016/01/western-attempts-moderate-islam-dangerous-160118081456021.html
[65]https://mepc.org/journal/muslims-pluralize-west-resist-assimilation
[67]https://www.amazon.com/Balkanization-West-Confluence-Postmodernism-Postcommunism/dp/0415087554
[68]https://www.foreignaffairs.com/reviews/capsule-review/1995-03-01/balkanization-west-confluence-postmodernism-and-postcommunism
[69]https://www.euractiv.com/section/global-europe/opinion/the-balkanisation-of-europe/
[70]http://opinionsur.org.ar/wp/the-balkanization-of-the-world/?lang=en
[71]http://www.ekathimerini.com/239148/opinion/ekathimerini/comment/balkanized-britain
[72]https://www.vox.com/policy-and-politics/2018/10/22/17991928/hidden-tribes-more-in-common-david-brooks
[74]https://www.nationalreview.com/2014/08/homogeneity-their-strength-kevin-d-williamson/
[75]https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1691034/pdf/12079651.pdf
[76]https://academic.oup.com/esr/article/32/1/54/2404332
[77]https://www.politico.eu/article/ukrainian-migrants-in-poland-xenophobia-fear-abuse-harassment/
[78]https://www.theguardian.com/world/2019/apr/18/whole-generation-has-gone-ukrainian-seek-better-life-poland-elect-president
[79]https://www.euractiv.com/section/europe-s-east/news/poland-seeks-to-protect-its-ukrainian-connection/
[80]https://www.nytimes.com/2019/03/26/world/europe/immigration-poland-ukraine-christian.html
[81]https://www.wsj.com/articles/turning-muslims-away-poland-welcomes-ukrainians-11553598000
[82]https://www.bbc.com/news/uk-36845647
[83]https://www.jihadwatch.org/
[84]https://en.wikipedia.org/wiki/Islamic_terrorism_in_Europe
[85]https://www.reuters.com/article/us-europe-attacks/number-of-fatal-terrorist-attacks-in-western-europe-increasing-data-show-idUSKBN19X1QO
[86]https://observer.com/2017/08/european-union-terorrism-immigration/
[87]https://www.skandalozno.net/vucic-mlade-koji-odlaze-iz-srbije-ce-zameniti-migranti-video/
[88]https://www.srbijadanas.net/vucic-mlade-koji-odlaze-iz-srbije-ce-zameni-migranti-video/
[89]http://ba.n1info.com/Regija/a319463/Vucic-o-naseljavanju-migranata.html
[90]https://rtv.rs/sr_lat/drustvo/vucic-lane-smo-izgubili-grad-velicine-kikinde-ako-ne-bude-vise-dece-gasi-se-svetlo_1045761.html
[91]https://www.bbc.com/serbian/lat/srbija-50401874
[92]https://www.blic.rs/biznis/nezaposlenost-u-srbiji-je-najmanja-od-1995-godine-a-evo-u-kojim-delatnostima-su/wcx4q1t
[93]https://www.danas.rs/ekonomija/zaposljavanje-na-zapadu-smanjuje-nezaposlenost-u-srbiji/
[94]http://rs.n1info.com/Biznis/a548078/RZS-Stopa-nezaposlenosti-u-Srbiji-9-5-odsto.html
[95]https://www.stat.gov.rs/sr-Latn/oblasti/trziste-rada/anketa-o-radnoj-snazi
[96]https://www.politico.com/magazine/story/2016/01/europe-refugees-migrant-crisis-men-213500
[97]https://www.statista.com/statistics/282119/china-sex-ratio-by-age-group/
[98]https://journals.plos.org/plosone/article?id=10.1371/journal.pone.0197516
[99]https://www.washingtonpost.com/graphics/2018/world/too-many-men/
[100]https://www.standard.rs/2020/04/13/cime-srbija-vraca-bespovratnu-pomoc-eu/
[101]http://fakti.org/rossiya/medija-menju/dosta-smo-trulili-i-cmizdrili
Naslovna fotografija: Getty Images
Izvor Princip.news
